แหน [แหฺน]

ผิวไม้ไผ่บาง ๆ ตัดเป็นชิ้นเล็ก ๆ ใช้หนุนสายจะเข้บนโต๊ะจะเข้ที่ทำด้วยโลหะในรางส่วนหัวจะเข้ แหนชุดหนึ่งมี ๒ ชิ้น ชิ้นแรกยาวพอสำหรับรองสายเอกและสายทุ้มชิ้นที่ ๒ สั้นพอรองเฉพาะสายลวด แหนเป็นชิ้นส่วนที่สำคัญของจะเข้ เพราะทำหน้าที่ปรับแต่งเสียงจะเข้ให้ดังโปร่งใสไพเราะและดีดไม่หนักแรง ถ้าเลื่อนระยะของแหนได้ถูกส่วน เสียงของจะเข้ก็จะฟังไพเราะ เรียกว่า “จะเข้กินแหน” แต่ถ้าเลื่อนระยะไม่ถูกส่วนเสียงจะเข้ก็จะเป็นเสียงทึบ ไม่น่าฟัง เรียกว่า “จะเข้ไม่กินแหน” (ดู จะเข้ ประกอบ)